Op het podium op onze website laten we u kennis maken met mensen die ons inspireren. Vanaf eind februari 2014 is dat Tom Verhoeven (1976), skydiver.
Na de HTS Werktuigbouw studeerde hij bedrijfskunde en financial management aan Universiteit Nijenrode en maakte carrière in strategie, corporate finance en de installatie van duurzame energie op zee. Hij werkt momenteel als vice-president offshore installations & service bij Nordic Yards in Rostock, Duitsland. Maar voor dat alles staat hij niet op ons podium, hoe goed hij dat ook doet. Wij willen hem aan u voorstellen in verband met iets anders: Tom is skydiver, met de laatste jaren de focus op het freeflyen. De basis valhouding bij het skydiven is op je buik. Binnen het freeflyen worden daar alle mogelijke valhoudingen aan toegevoegd, zoals head down. Head down is een discipline, waarbij je samen met zo veel mogelijk andere freeflyers in verticale houding met het hoofd naar beneden een vrije val doormaakt en ondertussen verplichte formaties vormt. Het gaat met snelheden rond de driehonderd kilometer per uur waarbij je circa 40 seconden hebt om bij elkaar te komen en formaties te vormen, voordat de groep uiteen waaiert en de parachutes zich openen om weer veilig te landen. Het ziet er voor een leek bloedstollend uit en dat is het ook. Tom beoefent zijn sport zowel binnen als buiten Europa. Hij maakte inmiddels meer dan 1200 sprongen en bracht dik vijftig uren in windtunnels door om te trainen. Hij blijft er rustig en nuchter onder. Een boeiende vent met een goed verhaal.
‘Mijn eerste lessen waren volgens de methode Accelerated Free Fall. Dan ga je met twee instructeurs op je buik het vliegtuig uit en ze houden je vast tot je geleerd hebt je lichaam in de luchtstroom onder controle te houden en op tijd je parachute te openen. Ik was in het begin geen snelle leerling; meer gevoel en minder ratio bleek de oplossing.’
‘Tja waarom kies je voor een toch wel extreme activiteit als skydiving…….? Een vriend van me vroeg me in 2006 een keer om samen een parachutesprong te maken en toen kwam van het een het ander. Ik denk dat het een combinatie van een aantal dingen is. Ik hou van uitdagingen en ik vind het leuk om dingen te leren. Als jochie van vijftien deed ik mee aan mijn eerste autocross. Later ging ik motorcrossen..….nu heb ik inmiddels ook mijn racelicentie voor het circuit. Een fascinatie voor snelheid. Daar heeft het ook mee te maken. Maar dat niet alleen.’
‘Ik hou van calculated risks. Iets schijnbaar onmogelijks en gevaarlijks doen, dat door goed materiaal, discipline en controle op en vertrouwen in je lichaam en geest toch veilig is. Ik vind mezelf geen waaghals, eerder nieuwsgierig waarbij de uitdaging vaak niet groot genoeg kan zijn…..’
‘Maar dat zijn allemaal overwegingen uit de eerste schil. Na al die jaren met springen bezig te zijn wordt het me duidelijk dat het meer voor me betekent dan alleen een hobby. Door de snelheid word je gedwongen intuïtieve en gevoelsmatige keuzes te maken. Je hebt geen tijd om na te denken, een gevoel dat je echt leeft! Ik ben er bewuster door gaan leven en er meer in evenwicht met mezelf door gekomen. Het is een way of life geworden.’
‘Ik zie mezelf niet als een thrillseeker, wat misschien moeilijk is voor te stellen voor niet skydivers. Skydivers zijn een afspiegeling van de maatschappij. Dezelfde soort mensen als overal. Nou ja….je moet wel in staat zijn de drempel te nemen om je uit een vliegtuig te laten vallen, maar dat went. Zoals in de maatschappij zie je ook binnen het skydiven een verschil in de ontwikkeling van het ego en de gevoeligheid voor het imago, de een wat meer dan de ander. Zolang je je daar bewust van bent creëert het ook geen imago-afhankelijkheid……denk ik.’
‘Parallellen met mijn werk? Die zijn er zeker. Ook daar ben ik nieuwsgierig en leer ik graag. En ook in de uitoefening van mijn beroep neem ik graag gecalculeerde risico’s en ben ik uiterst gedisciplineerd en zorgvuldig. Ik ben op mijn best als in korte tijd grote dingen moeten gebeuren. Ik geniet van die druk en verantwoordelijkheid. Je niet gek laten maken door de omstandigheden, dicht bij jezelf blijven en gewoon blijven presteren. Dat is in een baan als de mijne ook wel handig. Je hebt niet veel tijd om na te denken, je moet gewoon vertrouwen en doen, anders is het mogelijk te laat.’
‘Je zou het niet denken, maar ik heb last van hoogtevrees. Op een dakrand voel ik me echt niet comfortabel. Maar dat weerhoudt me er niet van uit een vliegtuig te springen. Dat is ook eigenlijk een heel andere beleving van het begrip hoogte. Trouwens, hoe hoger je uit een vliegtuig springt, hoe meer tijd je hebt om te zorgen dat je veilig kan landen.’
‘Omgaan met angst hoort bij het leven. Ook ik heb periodiek last van angstgevoelens. In de lucht…….in mijn werk…..in het dagelijks leven. Bewustwording van en omgaan met je angsten vind ik een van de mooiste avonturen van het leven; los van angst ervaar ik namelijk onbevangenheid, geluk en een ultiem gevoel van vrijheid.’
De video “Against the grain” geeft een goed beeld van wat freeflying kan inhouden. Gemaakt naar aanleiding van een head down experience camp waar Tom Verhoeven aan heeft deelgenomen.
Zie voor meer materiaal: http://vimeo.com/tomverhoeven