Van de Graaf en Verwoerd is aan haar zevende jaar bezig. Tijd voor Elly van de Graaf, the founding mother van het bureau, om eens terug, opzij en vooruit te kijken. Nog net zo energiek en ondernemend als bij de start.
‘Vrij worden om tot bloei te komen’. Een levensmotto dat me zo op het lijf geschreven is. Je vrij maken van knellende banden of je ontwikkeling remmende factoren. Vrij worden om te gaan doen wat in aanleg in je zit en daar lol in hebben. Daar is moed voor nodig en die blijk ik – gelukkig – te hebben.’
‘Dit is het mooiste vak wat ik ooit gehad heb. Al zeventien jaar is dit zó op mijn lijf geschreven. In dit vak valt alles samen wat ik graag doe en goed kan.’
‘Eigenlijk lever ik niets anders dan een bijdrage aan de ontwikkeling van mensen en indirect aan de organisaties waarin ze werken.’
‘Wat mijn kracht is?..…Ik ben nieuwsgierig naar mensen. Ik ben goed in relaties en heb snel door wat voor vlees ik in de kuip heb. Ik zie kansen en pak ze. Ik heb durf om de dingen te zeggen die soms gezegd moeten worden. Ik ben een kei in ordenen, plannen en structuur aanbrengen.’
‘De laatste zeven jaar samen met Koos, partner in crime. Samen met hem ben ik op m’n best. Het beste besluit dat ik ooit genomen heb. We vullen elkaar aan en zijn soms ongezouten kritisch naar elkaar. Dat kan alleen maar als je elkaar alles gunt. Ja, ook ieder zijn of haar ongemakkelijke randjes. Mensen zijn vaak verbaasd dat wij het aangedurfd hebben om als stel samen te gaan werken. We zijn ook niet over een nacht ijs gegaan en hebben ons terdege voorbereid. Drie maanden van denken en praten. Ongezouten al onze ‘eigen-aardigheden’ benoemen en onder ogen zien wat het zou kunnen betekenen als je samen zaken gaat doen. Tot onze stomme verbazing zijn we er privé ook een (nog) harmonieuzer stel door geworden. Sindsdien is er minder crisis in Streefkerk (lach).’
‘We hebben in die zeven voorbije jaren meer en meer onze overtuiging gevonden. We weten wie we zijn en hoe we willen werken. Het klinkt misschien stronteigenwijs, maar we willen alleen nog maar met leuke klanten werken. Lui die bij ons passen. Mensen die straight en zonder veel nodeloos gedoe zaken willen doen, die open durven zijn en die ons het vertrouwen geven. Die vanuit een oprecht maatschappelijk besef in het leven staan. Die oog hebben voor schoonheid en weten wat compassie is.’
‘Toen we startten hebben we bewust interim-managers aangezocht die met óns willen werken. Wij willen niet, zoals je zo vaak ziet, putten uit een digitaal bestand onbekende CV’s. Nee, wij kennen ‘onze’ interimmers persoonlijk. Ze passen bij ons en dragen bij aan het succes van ons bureau. Vrouwen en mannen, down to earth, een hoog niveau in kennis en kunde, gedreven én met humor.’
‘Weten wat je relaties bezighoudt, wat er speelt in organisaties, het delen van ervaring en kennis. Daar gaat heel veel van onze tijd inzitten. Een heel specifieke vorm daarvoor zijn de diners met relaties. Gastvrijheid en koken zijn onze passies. Ik ben trots op Koos die echt de sterren van de hemel kookt. Gasten zijn stomverbaasd van het hoge niveau. We praten aan tafel liever niet over het werk. De gesprekken gaan over schoonheid en troost, persoonlijk en inspirerend.’
‘We hebben wel een mooi leven zo. Hard werken als het moet, rustiger aan doen als het kan en genieten van onze successen. Ik ben graag op mijn landje. Wroeten in de aarde. Met collega-tuinders praten over de stand van het gewas, het weer, noem maar op. Een weekje naar ons vaste appartement in Parijs, dat we ‘ons filiaal‘ zijn gaan noemen. Telefoon mee, laptop mee en van daar uit werken. Onderweg keihard meezingen met de Rolling Stones: Angie….., Angie.…, you can’t say we haven’t tried….. En veel lachen, want dat is goed voor een mens.’
‘De toekomst? Gewoon doorgaan. Lekker werken. Kansen zien en pakken. Zorgen dat we het naar onze zin hebben. Leuke mensen kennen. Vrij zijn om tot bloei te komen!’